cangkéng

cangkéng, jangkéng, cangkéng-mengkeueng, cangkéng lahé a menggelepar-gelepar, pontang panting, jatuh bangun, berkial-kial, kalang kabut, kacau balau:

taeu jiplueng —— meucaw'iek keueng bak pageue kuta, tampaklah mereka lari pontang-panting sehingga terkait dagu
mereka pada pagar kubu pertahanan

meu— (teu—), terpelanting;

peu—, membalikkan;

Bd jrangkéng